Το ημερολόγιο ενός εργάτη της renault 1956-1958, Daniel Mothe

Ο ορίζοντάς μας περιορίζεται στο κομμάτι της δουλειάς που μας διατάζουν να εκτελούμε. Ακόμα όμως, και η ίδια μας η δουλειά δεν έχουμε ιδέα εν τέλει τι απογίνεται. Δεν πρόκειται να την ξαναδούμε παρά μόνο κατά τύχη. Η οργάνωση του κόσμου μοιάζει να είναι η οργάνωση της άγνοιάς μας. Παρόλο που είμαστε ελεύθεροι άνθρωποι, έχουμε δικαίωμα ψήφου και λόγου πάνω στα γενικότερα προβλήματα του κόσμου, εντούτοις αρνούνται να ακούσουν τη φωνή μας πάνω στο κομμάτι του κόσμου που είναι δικό μας.

[Daniel Mothe, Το ημερολόγιο ενός εργάτη της renault 1956-1958, μτφρ. Φωτεινή Τσαλούχου, εκδ. Κινούμενοι Τόποι, Αθήνα 2015, σελ. 9]