Τέσσερις Εποχές - Ματσούο Μπασό

«Το χαϊκού του χτες είναι το ποίημα αποχαιρετισμού του σήμερα. Το σημερινό είναι το ποίημα αποχαιρετισμού της αύριον. Δεν έχω γράψει κανένα στίχο στη ζωή μου που να μην είναι το αποχαιρετιστήριο ποίημά μου. Οποιοσδήποτε στίχος που έχω συνθέσει τα τελευταία χρόνια μπορεί να είναι το ποίημα του αποχαιρετισμού μου...» Λένε πως αυτά είπε ο Ματσούο Μπασό όταν πεθαίνοντας οι μαθητές του τού ζήτησαν το τελευταίο του ποίημα. Την άλλη μέρα τους κάλεσε και έδωσε αυτό: Έχοντας αρρωστήσει στο δρόμο / τα όνειρά μου κάνουν πλιάτσικο / σε χέρσα υψίπεδα.

[ΜΑΤΣΟΥΟ ΜΠΑΣΟ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, (ΑΠΟΔΟΣΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ), ΕΚΔ. BIBLIOTHEQUE, ΑΘΗΝΑ 2016, ΠΕΡΙΛΗΨΗ]

--------------------------------------------------------------------

Οι άνθρωποι του αιώνα

δεν κοιτάζουν τα άνθη

της καστανιάς στη στέγη.

[ΜΑΤΣΟΥΟ ΜΠΑΣΟ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, (ΑΠΟΔΟΣΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ), ΕΚΔ. BIBLIOTHEQUE, ΑΘΗΝΑ 2016, ΣΕΛ. 20]

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Κάπου κάπου

τα σύννεφα συμφωνούν μια παύση

γι αυτούς που κοιτάζουν τη σελήνη.

[ΜΑΤΣΟΥΟ ΜΠΑΣΟ, ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ, (ΑΠΟΔΟΣΗ ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΑΛΙΩΤΗΣ), ΕΚΔ. BIBLIOTHEQUE, ΑΘΗΝΑ 2016, ΣΕΛ. 43]