Διακριτική ηλικία-Σιμόν Ντε Μπωβουάρ

Άνοιξα το παράθυρο. Το Παρίσι μύριζε άσφαλτο και καταιγίδα, τσακισμένο απ΄την βαριά ζέστη του καλοκαιριού. Παρακολούθησα τον Αντρέ με τα μάτια. Ίσως αυτές τις στιγμές που τον βλέπω ν' απομακρύνεται, να νιώθω πως υπάρχει για μένα τόσο έντονα, που μ' αναστατώνει. Η ψηλή σιλουέτα του μικραίνει, διαγράφοντας σε κάθε βήμα, το δρόμο της επιστροφής του. Χάνεται, ο δρόμος φαίνεται άδειος, μα στην πραγματικότητα ένα ολάκερο σύστημα δυνάμεων θα τον ξαναφέρει σε μένα, όπως στο φυσικό λίκνο του. Αυτή η βεβαιότητα με συγκινεί περισσότερο ακόμα κι από την παρουσία του.   

[Σιμόν Ντε Μπωβουάρ, Προδομένη Γυναίκα, μτφρ. Γεωργία Αλεξίου, εκδ. Γλάρος, Αθήνα 1997, σελ. 131-132]